|
Soms valt het wel heel erg op dat ook onze kerken veranderen. Dan heb ik het niet over de leegloop, maar wel degelijk over vorm en inhoud. Artikelen over en discussies met ds. Klaas Hendrikse over zijn boek ‘Geloven in een God die niet bestaat’ roepen veel minder emoties op dan vergelijkbare discussies in de beginperiode van Kuitert & co.
Ook qua vorm gebeurt er veel. De katholieke kerk voerde afgelopen jaar een kerstcampagne onder het motto ‘welkom thuis’, waarbij allerlei multimediale middelen worden ingezet. Ook mijn eigen protestantse wijkgemeente gaat mee met de tijd. Sinds enige tijd hoef je geen ‘liedboek’ meer mee te nemen, het hele ‘programma’ inclusief de liedteksten worden geprojecteerd met beamers. Dit levert allerlei nieuwe mogelijkheden op die door de predikanten naar hartelust worden benut.
De katholieke kerken hadden - voor de protestanten er een eind aan maakten - ook heel wat te zien in de kerk. Dat was prettig voor wie het Latijn niet kon volgen of om andere redenen zijn gedachten af liet dwalen. Maar eindelijk valt er in de protestantse kerken weer wat te zien tijdens de kerkdienst. De beeldenstorm is nu toch echt verleden tijd.
Onlangs werd het thema van een dienst in onze kerk verluchtigd met een prent van Escher, 'de ontmoeting'. Het verhaal van Jozef stond centraal, de allochtoon die goed inburgerde in Egypte en het ver schopte en tot grootvizier werd benoemd. Onwillekeurig moest ik aan Obama denken. Ook een groot leider van 'allochtone' afkomst waar zo’n beetje iedereen reikhalzend naar heeft uitgezien. Zou de hype die we hebben gehad rond het 'zoeken naar Jozef' ook iets te maken hebben met onze hang naar grote leiders? U merkt, mijn gedachten dwaalden af.
henkf@schoep.net
06-53830259
2 reacties